آسپرژیلوسیس (Aspergillosis)

آسپرژیلوسیس ، تعریف

آسپرژیلوسیس ، تعریف یک عفونت قارچی فرصت‌طلب با دامنه گسترده‌ای از تظاهرات بالینی می‌باشد.

اتیولوژی

آسپرژیلوس فامیگاتوس و فلاووس از گونه‌های عمده آسپرژیلوس بیماری‌زا هستند. بیماران با کاهش سیستم ایمنی نظیر مبتلایان به HIV، نوتروپنی، سرطان خون و دیابت، مصرف داروهای ایمونوساپرسیو، و یا پیوند عضو و بیماران مبتلا به عوارض تنفسی مزمن، بیشتر در معرض عفونت به Aspergillosisمی‌‌باشند.

طبقه‌بندی

چندین نوع عفونت آسپرژیلوس وجود دارند:
الف) آسپرژیلوس آلرژیک،
ب) آسپرژیلوما (گلوله‌‌های قارچی)،
ج)آسپرژیلوسیس مهاجم (۹۰ تا ۹۵ درصد دستگاه ریوی و ۲۰ تا ۲۵ درصد فراتر از ریه درگیر می‌شود)،
د) آسپرژیلوسیس ریوی نکروزه مزمن
ﻫ) آسپرژیلوسیس سطحی با درگیری پوست، گوش و چشم.

علائم اصلی

معمولاً مخاط دهان با Aspergillosis مهاجم درگیر می‌شود. ندرتاً، ضایعات دهانی علائم ظاهری اولیه بیماری می‌باشد.

تظاهرات دهانی

ضایعات دهانی به‌صورت زخم‌های نامنظم با سطحی زرد متمایل به سیاه ناشی از نکروز بافت‌ها می‌باشند. این ضایعات معمولاً به‌صورت موضعی بر روی کام، زبان و لب‌ها قرار دارند.

آسپرژیلوسیس ریوی مهاجم

تب، سرفه، تنگی نفس، درد جنب و پشت جناغ و تپش قلب رایج‌ترین علائم این عارضه هستند. اما، بسیاری از بیماران با Aspergillosis ریوی مهاجم بدون نشانه و علائم بیماری هستند.

درمان

راهنمای اصلی

درمان زخم‌های دهانی Aspergillosis باید تحت‌نظر متخصص انجام شود.

Aspergillosis ریوی مهاجم یکی از بیماری‌هایی است که به دشواری درمان می‌شود و آمار مرگ و میر ناشی از آن فراوان است.

تشخیص زودهنگام و درمان سریع ضدقارچی برای موفقیت درمان اهمیت به‌سزایی دارد.

بهبود و کنترل بیماری‌های زمینه‌ای بیمار برای پروگنوز مطلوب این عارضه اهمیت دارد.

ممکن است عارضه عود کند.

درمان Aspergillosis همیشه سیستمیک است.

آمفوتریسین‌B داخل وریدی اولین دارویی است که برای Aspergillosis مهاجم تجویز می‌شود. این دارو بایستی تنها در محیط بیمارستان توسط متخصص به بیمار تزریق شود.

ایتراکونازول خوراکی عاملی مهم در درمان همه انواع Aspergillosis می‌باشد.

کورتیکواستروئیدها تنها برای Aspergillosis آلرژیک به‌کار برده می‌شود.

برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.