بیماری هاى لثه
بیماری های لثه ، به دو گروه عمده تقسیم میشوند:
١) ژنژیویت (التهاب لثه).
٢) پریودونتیت (تحلیل لثه و استخوان).
بیماری هاى لثه
برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.
ژنژیویت ، شروع بیماری هاى لثه،که به شکل التهاب لثه بروز مى کند.
ژنژیویت (التهاب لثه): بیماری هاى لثه و انساج اطراف دندان‌ها (پریودنتال) از مهم‌ترین عوامل از دست رفتن دندان‌هاست.
بیماری هاى لثه اغلب با ژنژیویت یا التهاب لثه آغاز می‌شود.
طبق آمار در جوامع پیشرفته بین ۶۰ تا ۸۰ درصد از مردم مبتلا به ژنژیویت هستند.
که خود از آن بی‌خبرند.
یکی از علائم مشخص ژنژیویت یا همان التهاب لثه، خونریزی‌های خود به خود یا هنگام مسواک زدن است.
که اغلب با بی‌دقتی در روش مسواک‌زدن و نخ دندان کردن اشتباه می‌شود.
این‌گونه خونریزی‌ها ناگهانی و با اندکی درد یا سوزش بر اثر خراشیدگی یا صدمه به لثه اتفاق می‌افتد و همیشگی نیست.
اما اگر شخصی با کمی فشار و مسواک خود به لثه متوجه شد که رنگ برس‌های مسواک قرمز شده، این نشانه ژنژیویت لثه است.
با افزایش آن میکروب‌های محیط دهان (که به‌طور عادی در همه افراد به‌صورت غیرفعال) وجود دارند، فرصت خواهند یافت تا شروع یک بیماری جدی و عفونی لثه‌ای را رقم زده.
به مرور زمان عمق این التهاب و عفونت بیشتر می‌شود.
به‌دلیل اینکه بیماری های لثه اصولا دارای روند آهسته و پیوسته‌ای هستند، شخص بیمار متوجه تغییرات زیر بافتی نمی‌شود.
در مراحل پیشرفته تر بیماری، علائم جدی‌تر نمایان خواهد شد.
آن زمانی است که آسیب زیادی به انساج اطراف دندان وارد شده و درمان جهت بازگرداندن انساج به حالت طبیعی و سلامت بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است.
بیماری هاى لثه
پریودونتیت ، عفونت جدى لثه مى باشد که باعث جدا شدن لثه از دندان و از بین رفتن استخوان اطراف دندان مى شود.
پریودونتیت(پیوره):
با تحریک مزمن باکتریایی، نسج لثه به تدریج از دندان‌ها جدا می شود.
پاکِت هایى ( حفره‌ها)در لثه ایجاد می شود که در آنجا باکترى ها و عفونت تجمع پیدا می‌کند.
با گسترش پلاک و جرم و تداوم تحریک بافت لثه، جدا شدن لثه‌ها از دندان‌ها بیش از پیش ادامه پیدا می‌کند.
استخوان اطراف دندان تحلیل مى رود که به این حالت پریودونتیت یا پیوره می گویند.