آفت دهان

آفت دهان

زخم های آفتی (Aphthous Ulcers)

تعریف

آفت دهان: زخم‌های آفتی عودکننده (RAU) یا زخم دهانی آفتی عودکننده (RAS) زخم‌های دهانی دردناکی می‌باشند.
از مشخصات آنها این است که ممکن است در یک دوره‌ی زمانی خاص که از چند روز تا چند ماه می باشد عود می‌کنند.
زخم آفتی شایع‌ترین زخم مخاط دهان است که دارای شیوع کلی ۳۰% – ۱۵% می‌باشد.
شیوع این زخم در زنان بیشتر از مردان است.
زخم‌های آفتی ممکن است در هر دوره‌ی سنی بروز یابند ولی این زخم‌ها در دهه ۳ و ۲ زندگی شایع‌ترند.
این زخم‌ها شیوع خانوادگی هم دارند و در حدود ۴۰%- ۳۰% از بیماران مبتلا به RAU یکی از اعضاء خانواده به آن مبتلا بوده‌اند.

 

علت شناسی

RAU یا زخم‌های آفتی عودکننده یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌های دهان است (از دوره هیپوکراتها) اما اتیولوژی آن مشخص نیست.
خیلی از فاکتورهای مستعدکننده‌ ذکر شده است مثل: ( تروما، ژنتیک، حساسیت غذایی، استرس، عفونت‌های نظیر: استرپتوکوکوس سنگوئیس، میتیس،VZV , HSV-1, CMV ) و دیگر فاکتورهای سیستمیک.
با اینکه فاکتورهای مستعدکننده می‌تواند نقش مهمی بازی کند اما بیماری ایدیوپاتیک است و اتیولوژی آن ناشناخته است.

با توجه به اطلاعاتی که ما در دسترس داریم پاتوفیزیولوژی RAU ایمونولوژیک است.
که پاسخ ایمنی وابسته به سلول را درگیر می کند.

علائم اصلی کلینیکی

برپایه اطلاعات کلینیکی RAU به ۳ دسته تقسیم می‌شود.
ماژور، مینور و هرپتی فرم در نمای اصلی هر سه فرم درد، زخم‌های دهانی راجعه در دوره زمانی چند روز، چند هفته، چند ماه، مشخص شده است.

 

مرحله‌ی پرودرمال آن همراه با ناراحتی، بی‌قراری و قرمزی در دوره‌های زمانی ۱ تا ۳ روزه است.
به دنبال این مرحله  زخم‌های دردناک ایجاد می‌شوند.

ضایعات معمولاً در مخاط غیرکراتینیزه متحرک یا کم کراتین از قبیل مخاط گونه، لب، زبان، کف دهان، کام نرم و زبان کوچک است.

بایستی درمانگر به ارتباط RAU با بیماری‌های سیستمیک توجه کند.

برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.