کیلیت گرانولوماتوزا
تعریف
کیلیت گرانولوماتوزا یا کیلیت Miescher،
یک اختلال التهابی گرانولوماتوز غیرکازئوزه مزمن نادر میباشد.
اتیولوژی
اتیولوژی کیلیت گرانولوماتوزا ناشناخته میباشد،
هرچند ازدیاد حساسیت با واسطه سلولی به غذا، افزودنیهای غذایی و مواد طعمدهنده
ممکن است نقشی در پیشرفت بیماری داشته باشند.
برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.
علائم اصلی کلینیکی
کیلیت گرانولوماتوزا ممکن است بهعنوان یک اختلال مجزا یا بخشی از سایر بیماریهای گرانولوماتوز همانند سندرم ملکرسون ـ روزنتال، بیماری کرون و سارکوئیدوز به وقوع باشد.
- بدون درد، تورم منتشر لب بالا یا پایین یا هردو.
- ممکن است وزیکول و یا اروژنهای کوچک بهندرت دیده میشود.
- ضایعات ممکن است به یک باره ظاهر شده و دارای یک سیر مزمن همراه با دورههای عود و بهبود باشند.
- افزایش حجم دایمی لبها ممکن است اتفاق بیافتد.
تشخیص
تشخیص بالینی باید توسط بیوپسی و مشاهدات هیستوپاتولوژیک تأیید شود.
تشخیص افتراقی
- کیلیت گلندولاریس.
- سندرم ملکرسون ـ روزنتال.
- کرون.
- گرانولوماتوز دهانی ـ صورتی.
- سارکوئیدوز.
- توبرکلوزیس.
- آنژیوادما.
- لنفوادما.
- لنفانژیوما.
- واکنش جسم خارجی.
برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.
درمان
راهنمای اصلی
- قبل از درمان بیمار از نظر بیماری گرانولوماتوز سیستمیک بررسی شود.
- افزودنیهای غذایی، ادویهجات، برخی غذاها و مواد خارجی باید از عوامل احتمالی حذف شوند.
درمانهای پیشنهادی
- تزریق کورتیکواستروئیدها داخل ضایعه همانند تریامسینولون استوناید یا بتامتازون دیپروپیونات و سدیم فسفات ریتارد، به عنوان فاز اول درمان تجویز میشود. ۶-۳ تزریق داخل ضایعه ممکن است استفاده شود.
- کورتیکواستروئیدهای سیستمیک همانند پردنیزون mg/day 40-30 در حدود ۲ تا ۳هفته و سپس کاهش تدریجی دارو طی ۳-۱ ماه میتواند باعث بهبود معنیدار ضایعه می شود.
- ماینوسیکلین mg/day 200-100 برای ۶-۳ ماه در ترکیب با کورتیکواستروئید سیستمیک بهترین رژیم درمانی است.
- کلوفازیمین، تالیدومید، هیدروکسی کلروکوئین؛ سولفاسالازین و داپسون بهعنوان خط دوم درمان استفاده میشوند.
- جراحی پلاستیک برای بازسازی لب تغییرشکل یافته در موارد پیشرفته و مزمن تغییر شکل لب انجام میشود.