مفصل فکی
واژه ی مفصل فکی (TMD) بیانگر مجموعه ای از مشکلات بالینی است که درگیری عضلات جونده، مفصل فکی و ساختار های مربوط یا هر دو را شامل میشود.
برای مشاهده انواع بیماری های دهان به بخش بیماری های دهان،فک و صورت مراجعه کنید.
ویژگی این اختلالات عبارتند از :
۱) درد صورتی در ناحیه TMJ و عضلات جونده.
۲)محدودیت یا انحراف حرکت فک.
۳) صداهای TMJ حین حرکات فکی و عملکرد آن.
علت اکثر اختلالات مفصل فکی(TMJ) ناشناخته است، اگر چه فرضیات متعددی مطرح شده است.
در اواخر دهه ۱۹۷۰، پیشرفت در تصویر برداری های تشخیصی، منجر به فهم بهتر مشکلات داخل کپسولی مفصل TMJ شد.
نبود شناخت کافی از علت، وجود فرضیات متعدد و باور های قوی برخی پزشکان منجر به پیشنهاد طی وسیعی از درمان ها شده است.
فاکتور های متعددی برای شروع، تشدید و یا پایدار بودن این اختلال مطرح شده است.
این فاکتور ها عبارتند از:
- عادت پارافانکشنال(مثل براکسیسم شبانه یا دندان قروچه، جویدن لب یا گونه، و…)
- انواع استرس های عاطفی.
- نومور های حاد فک.
- تومور های ناشی از کشش زیاد (مثل کار های دندانپزشکی، رد کردن لوله از دهان برای بیهوشی عمومی، خمیازه، کشش زیاد به دلیل تروما به گردن).
- عدم ثبات رابطه ماگزیلا و مندیبل(استخوان گونه و فک).
- لقی فک(Laxity).
- همزمانی درگیری با اختلالات مفصلی یا اسکلیتی-عضلانی دیگر.
- ضعف سلامت عمومی و روش زندگی ناسالم.
فراوانی و اهمیت فاکتور های فوق به عنوان علت، نا مشخص است.