پر کردن دندان
برای درمان حفره ایجاد شده در دندان، دندانپزشک شما قسمت تخریب شده را برداشته و سپس آن را با موادی پر خواهد کرد. مواد پر کننده همچنین برای ترمیم دندان های شکسته و آسیب دیده در اثر استفاده های بد مانند جویدن ناخن و… به کار می روند.
مراحل پر کردن دندان به چه صورتی است؟
ابتدا دندانپزشک از بی حسی موضعی برای بی حس کردن اطراف دندانی که قرار است پر شود استفاده می کند، سپس از ابزارهایی مانند مته یا لیزر برای حذف ناحیه فاسد استفاده می کند. انتخاب ابزار بستگی به راحتی دندانپزشک، آموزش، سرمایه گذاری در قطعات پزشکی و همچنین موقعیت دندان پوسیده دارد. دندانپزشک دندان را مورد آزمایش و بررسی های مجدد قرار می دهد تا مطمئن شود که تمام پوسیدگی حذف شده است.
هنگامی که پوسیدگی به صورت کامل از بین رفت، دندانپزشک فضایی که قرار است پر شود را تمیز کرده و آن را آماده خواهد کرد. اگر پوسیدگی ها در نزدیکی عصب دندان باشد ممکن است که دندانپزشک از گلاس آینومر ها، رزین های کامپوزیتی و یا مواد دیگری برای محافظت از عصب های دندان استفاده کند. دندانپزشک بعد از پر کردن دندان، آن را متناسب با دندان های کناری شکل می دهد. چندین مرحله اضافی برای پر کردن دندان لازم است که به شرح زیر می باشد:
پس از آنکه دندانپزشک قسمت ها پوسیده را حذف کرد و آن را تمیز کرد از موادی به رنگ دندان (که معمولاً کامپوزیت ها هستند) در لایه های مختلف استفاده می کند و از یک نور ویژه برای سفت شدن آنها استفاده می شود (موادی که در درون دندان قرار می گیرد به صورت مونومر بوده و پس از اعمال نور به آنها به شکل پلیمر در می آیند که بسیار سفت خواهند بود). هنگامی که این عمل انجام شد، دندانپزشک مواد اضافی را حذف کرده و ترمیم نهایی را انجام می دهد و به اصطلاح آن را پولیش می کند.
انواع مواد مورد استفاده در پر کردن دندان ها
امروزه برای پر کردن دندان ها از مواد گوناگونی استفاده می شود. دندان ها را می توان با مواد مختلفی مانند طلا، پروسلین ها، آمالگام نقره ای (که آلیاژی از فلزات جیوه، نقره، قلع، روی و مس می باشد)، کامپوزیت ها، سرامیک ها، مواد همرنگ دندان و حتی پلاستیک پر کرد. بعضی از مواقع هم از موادی به نام ژ که حاوی ذرات شیشه ای هستند استفاده می شود. این مواد همانند رزین های کامپوزیتی مورد استفاده قرار می گیرد. محل و میزان پوسیدگی، هزینه مواد مورد استفاده در پر کردن، میزان بودجه و وسع مالی شما و توصیه های دندانپزشک شما در تعین نوع پر کردن دندان پوسیده تأثیر خواهد داشت.
مزایای پر کردن دندان ها با آمالگام
- پر کردن دندان با آمالگام هم طول عمر بالایی دارد و حداقل ۱۰ تا ۱۵ سال عمر می کنند
- این مواد هم مقاومت بالایی دارند و می توانند قدرت دندان ها را برای جویدن و… افزایش دهند
- از نظر هزینه ها هم می تواند از کامپوزیت ها و طلا بسیار ارزان تر باشد
معایب پر کردن دندان با آمالگام:
- از نظر زیبایی شناسی این مواد با رنگ طبیعی دندان مطابقت ندارند
- از بین بردن ساختار دندان به اندازه بیشتر از میزان پوسیدگی. برای آنکه آمالگام به خوبی نصب شود باید حتی قسمت های سالم دندان را نیز برداشت.
- پر کردن دندان ها با آمالگام می تواند یک رنگ متمایل به خاکستری به اطراف دندان شما اضافه کند.
- اگرچه تمامی مواد پر کننده دندان می توانند در حضور گرما و سرما دچار ترک و شکستگی شوند اما این احتمال برای مواد آمالگام بیشتر از سایر مواد است و احتمال ترک برداشت و شکستگی آنان بیشتر است.
- حدود ۱ درصد از بیماران ممکن است که به موادی همچون جیوه که داخل آمالگام است حساسیت نشان می دهند
جیوه موجود در آمالگام ممکن است که به صورت بخار آزاد شود و در اثر استنشاق آن جذب ریه ها شود. جیوه در سطوح بالاتر می تواند اثرات جانبی نامطلوبی بر روی مغز و کلیه اعمال کند. البته مطالعات نشان داده است که هیچ ارتباطی بین پر کردن دندان با آمالگام و مشکلات سلامتی وجود ندارد و سازمان جهانی FDA استفاده از آن را برای افراد بالای ۶ سال مجاز کرده است.
مزایای پر کردن دندان با کامپوزیت های همرنگ دندان ها
- از نظر زیبایی شناسی این مواد به رنگ دندان ها می باشند و خصوصاً برای دندان ها جلویی و دندان هایی که قابل مشاهده هستند استفاده می شوند.
- این مواد با واکنش های شیمیایی به با ساختار دندان پیوند داده می شوند و به خوبی به دندان می چسبند
- این مواد را می توان علاوه بر پر کردن دندان های پوسیده، در دندان ها شکسته، ترک برداشته و … و برای ترمیم دندان ها استفاده کرد
- در مقایسه با پر کردن دندان ها با استفاده از آمالگام نیازی نیست که حجم زیادی از دندان برداشته شود تا این مواد نصب شوند
معایب پر کردن دندان با کامپوزیت های همرنگ دندان ها
این مواد در مقایسه با آمالگام و طلا از طول عمر کمتری برخوردارند و حتی ممکن است بر خلاف آمالگام در برابر فشار جویدن و … مقاومت خوبی نداشته باشند.
- این مواد نسبت به سایر مواد زمان بیشتری را برای تثبیت شدن لازم دارند
- ممکن است که این مواد بر اساس نوع استفاده به معاینه های بیشتر توسط دندانپزشک نیاز داشته باشند
- بسته به محل استفاده شده این مواد امکان دارد که به دندان آسیب هایی وارد کند
- کامپوزیت ها نسبت به آمالگام هزینه های بیشتری دارند.
علاوه بر مواد پرکننده همرنگ دندان یا همان رزین های کامپوزیتی، دو نوع دیگر از پرکننده ها دندان وجود دارند که سرامیک ها و گلاس آینومرها هستند.
سرامیک ها
این نوع از مواد پر کننده معمولاً از پرسلن ها ساخته می شوند. سرامیک ها نسبت به رزین کامپوزیتی مقاومت بالاتری دارند و طول عمر آنها نیز بالای ۱۵ سال است که البته هزینه های مشابه طلا دارند.
گلاس آینومرها
این مواد از اکریلیک ها و نوع خاصی از مواد شیشه ای ساخته می شوند و معمولاً بیشتر برای کودکان و افراد کم سن استفاده می شود. گلاس آینومرها به مرور زمان فلوراید آزاد می کنند که باعث محافظت دندان ها در برابر پوسیدگی خواهد شد؛ اما این مواد از رزین های کامپوزیتی دارای مقاومت پایین تری هستند و می توانند ساده تر شکسته شوند. عمر گلاس آینومرها حدودا ۵ سال کمتر از رزین های کامپوزیتی می باشد که البته انواع جدیدتر آنها توانسته اند به اندازه رزین ها عمر کنند.
پر کردن موقت و لزوم آن چیست؟
پر کردن موقت تحت شرایط زیر انجام می پذیرد:
این نوع پر کردن برای مواردی است که بیش از یک جلسه معاینه نیاز هست. به عنوان مثال قبل از پر کردن دندان با طلا و یا روش های پر کردن غیر مستقیم که از کامپوزیت ها استفاده می شود کاربرد دارد.
- پر کردن کانال های ریشه دندان
- رای آرام کردن عصب دندان
- زمانی که درمان اورژانسی دندان نیاز باشد (مانند تسکین دندان درد)
پر کننده های موقت طول عمر زیادی ندارند و معمولاً بعد از یک ماه شکسته و یا از بین می روند بنابراین پس از پر کردن موقت با دندانپزشک خودتان تماس بگیرید تا پر کننده دائمی را قرار دهد.
کلینیک دندان پزشکی دکتر اوصیاء با در اختیار داشتن تجهیزات پیشرفته و کادر حرفه ای می تواند بهترین تجربه پر کردن دندان با مرغوب ترین و مناسب ترین مواد پر کردن دندان را به برای شما به ارمغان بیاورد. هم اکنون برای پر کردن دندان های آسیب دیده خود با ما تماس بگیرید.
برای مطالعه بیشتر: